Sevda Dediğin Şiiri - Muzaffer Kalaba

Sevda derler adına
Beklemedik bir anda
Cümle alem
Derin uykuya dalanda
Bir de bakarsın
Ansızın çıkar karşına
Şaşar kalırsın
Bin bir kahin olsan da

**

Sevda bu ya
Nerede ne yapacağını
Ne zaman
Hangi kapıyı çalacağını
Bilemezsin asla
Bakarsın gecenin
En zifiri karanlığında
Dikilmiş duruyor başında

***

Sevdadır sevgili
Girdi mi kapıdan içeri
Kovsan da
Çıkaramazsın geri
Sanki
Nakış işler gibi
Öyle ustaca
Tepeden tırnağa
İşgal eder bedenleri

****

Sevda denileni
Asla hafife alma
Bin bir tövbeli olsan da
Bozdurur insana
En kutsal yeminleri
Bilirim sevgili
Gün gelir
Tuz buz eder ezberleri

*****

Araya telörğüler çekişse
Sabahtan akşama
Kulelerle gözlense de
Hepsi nafile
Hepsi boşu boşuna
Sevdadır
Yasak tanımaz
Asidir asla tutsak olmaz

******

Sevda denince
Fırat'la Dicle misali
Öyle coşkun
Öyle asice akmalı
Yasaktan yana ne varsa
Önüne katmalı
Ve sevda dendi mi
Güneş gibi
Karanlıkları aydınlatmalı