Sevda Dediğin Şiiri - Yıldız Aysar

Sevda dedigin; uzun bir yol
Sonu belli olmayan.
Adimlarini yavas yavas atarsin once,
Sonra bir el uzanir,sessizce.
Guvenilir mi bilmezsin
Tutarsin oylece.

Yol uzun,sarp kayaliklarin;
Ucundan gecmekte.
Tamam sen guclusun de,
Ya yol arkadasin
O ne alemde.
Dayanabilecek mi birlikte yurumeye.

Korkarsin; basini arkaya cevirirsin
Bakarsin geriye.
Kimleri biraktin,kimlerden vazgectin
Hesap sorarsin kendine.
Sonra; bosver der
Soversin gelmisine,gecmisine.

Yuru yuregim yuru,
Bakmak yok geriye.
Aklin gitti mi bir kere
Soylediklerinin hepsi bahane.
Yuregin dile gelmisse,
Gem vurmussa aklina,
Sebep sonuc arama.

Sevda dedigin;
Yanan atese elini sokmaktir,
Ah! diye diye.
Soguk suya soksan ne fayda,
Sizisi iliklerine isledi,
Bir kere.
Zamanla gecsede acisi,
Izi kalir geriye.

Sevda dedigin;
Karadeniz gibi hircin,
Ufkun arkasinda,bizi seyretmekte.
Bir gemi gibi;
Dalgalarin izini surmekte.
Yaklasir sahile,
Ugradigi liman,O olmasa da,
Demirini atti bir kere.

Soyle omrum,bana soyle
Bu limandan ne kaldi geriye..

Aysar 12/20/2012

Yıldız Aysar
Kayıt Tarihi : 21.12.2012 08:02:00