Hani, bir akşamüstü Boğaziçi’nde,
oturmuştuk ya,serin taşlar üstünde,
hava ılık, yağmur vardı,hafif de
sen her zamanki gibi ürkektin,
gizlice tutmak istedim, elini çektin,
bir ara göz göze geldik,ben bittim..
gözlerin buğulandı,yüreğim yandı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ah o boğaziçi...
Sizinde mazinizi süsleyen bir çiçek demek. Güzel bir anlatımla şiirinizi yazmışsınız, tebrikler...
sevmeyen yok gibi bu istanbulu...kacmayan yok gibi sirilsiklam asik olmak buna denir galiba...tebrikler sairim...
Sevgili kardeşim destan gibi şiir yazmışınız
Ah İstanbul ah
Yüreğine sağlık
selamlarımla
bir ara dönüp yüzüme baktın,İstanbul şiir dedim,
tebessüm ederek, gözlerin de güzelmiş’ dedin ya,
hoş anlar, güzel de kaleme dökülmüş...
tebrikler...
Hay yaşa Mukim'ciğim.
Ne hoş...
Serbest yazınca da güzel oluyor.
Yeter ki; kelimeler yerli yerine otusun.
KUTLARIM_
Selam ve duam ile.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta