SEVDA ÇÖLÜ
Uçcuz bucaksız sevda çölünde,
Yalnızlığa, kimsesizliğe mahkum yüreğim,
Dalından kopmuş kuru bir yaprak misali
Rüzgarsız savruldun boşluklarda.
Umudun bir yudum sevgi idi,
Özlemlerin sevilmekti,
Hayat verecek bir savda peşinde gezişin
Boşuna senin
Nereden çıkar karşına.
Bekleyişlerin boşuna
Burası çöl
Bulunmaz hayat verecek damla.
Serap görürsün uzaklarda,
Titretir yüreğini,
Kavuştum dersin.
Kana kana içmek istersin
Gördüğün sevda denizinden
İçinde bir umut.
Git yakala tut
Sarıl sımsıkı
Abı hayat damlalarına.
Dizlerinin bağı çözülür
Sevincin yarım kalır
Anlarsın seni sonsuzluğa götüreceğini.
Yinede razısındır onda hayatının son bulmasına
Kollarında ölmek
Nasip olmaz her Allah kuluna…
Kayıt Tarihi : 18.6.2006 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!