İsmini nakşediyorum kalbimin ortasına
Dertlerim kayboluyor o an köşe bucak benden
Resmin gibi yerleşiyor hayalin dimağıma
İnce nakışlarla işlenmiş sanki dört yerinden
Sevgiye susamış dost gibi yaklaşıyor bana.
Yeşil umutlarımda açan bir çiçek gibisin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta