Sevda Çiçeğim Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Her sabah güne,
Yeniden seninle başlıyorum.
Güneş doğarken selam veriyor aşkımıza,
Sıcaklığını yayıyor tüm dünyaya.

Her sabah yeniden,
Seni görebilme ümidiyle tüm evrendeki,
Bahar çiçekleri açıyor gönlümde.

Günler kovalıyor bir birini,
Sen gelmiyorsun yaşadığın yerden.
Güneş küsüyor sensizliğe,
Bak bu sabah doğmuyor.

Yıldızlar küsüyor sensizliğe.
Bak bu gece kaymıyor.
Ay bile doğmadı,
Bak gökkuşağı renk vermiyor.
İsyan ediyorlar sensizliğe...

Oysa yeni açmaya başlamıştı,
Sevda çiçeğim,
Yeni tanımıştı baharı…

Yeni filizlenmişti yaprakları,
Şimdi sensizliğe savruluyor,
Soluyor tek tek,
Dökülüyor çiçekleri...

Yüreğimde hasretin yakıyor bedenimi,
Gönlüm kanatları kırılmış bir kuş gibi,
Çırpınıyor, çırpınıyor, sensiz çaresiz,
Sevda çiçeğim…

Yokluğunda karlar yağıyor saçlarıma,
Kavruluyor hasretine, yanıyor içim,
Aşkın alevleniyor içimde,
Sönmüyor ateşin…

Arzuların yerle bir ediyor bedenimi,
Sensiz biçare,
Özlem dolu günlerim.
Filizleniyor hüzün çiçeğim,
Soluyor sevda çiçeğim…

Oysa;
Ben biteceğim,
Gün bitecek,
Sen bitmeyeceksin…

Sevda çiçeğimi sevgiyle,
Gözyaşlarımla sulayacağım, yeşerteceğim,
Hüzün çiçeğim solacak,
Sen solmayacaksın,
Yüreğimde canlanacaksın,
Aşk çiçeğim…