İçimden ağlamak geliyor bugün,
Beni hasretinle yalnız bıraktın.
Eyledin hicranın bağına sürgün,
Başka gönüllere ne diye aktın?
Karanlık gecemi nur eden fecrim,
Yalan dünyadaki yegâne ecrim,
Gönülden sevseydin olmazdım mücrim,
Ahu-dilim benden ne çabuk bıktın?
Kalbim bakışımdan daha kırılgan,
Leyle-i süveyda üstüme yorgan,
Boynuma geçirdin bir yağlı urgan,
Ah etti yüreğim, sıktıkça sıktın.
Bir bilsen gönlümün ahu zarını,
Harcadı uğruna kisbü karını,
Mümkün mü söndürmek aşkın harını?
Madem ki sevmedin ne diye yaktın?
Derdime dermansın sen bilmesende,
Her gün kalbimdesin hiç gelmesende,
“Seni sevmiyorum artık” desende,
Ne diye gözüme manalı baktın?
Her zaman derdime derdini kattın,
Yalan sözlerinle her gün ağlattın,
Ümit’i sevdanın közüne attın,
Savurup külümü seyrana çıktın.
Ankara – 14.05.2010
Ümit Zeki SoyuduruKayıt Tarihi : 26.5.2010 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)