Sevda çiçeği Şiiri - Emre Hekimoğlu

Tahmin etmezdim, sana bu kadar bağlanabileceğimi.
Güneşin bu kadar ılımlı, ayın bu kadar mütevazı bakabileceğini.
Güzelliğin, yıldızları kıskandıracak cinsten.
Bilmezdim, güllerin bu kadar güzel kokabileceğini.

Rüyalarım, senin kölen olmuş.
Sensiz açan çiçek, solmuş.
Deryalar kadar seviyorum seni.
Haykırdım sevdamı, işiten nehirler, donmuş.

İstanbul kadar seviyorum seni.
İsmin, titretiyor gönlümü, alıyor beni benden.
Hep düşündüm seni, gördüğümden beri.
Mat oldum, mücadele etmeden, direnmeden...

Sen, benim karanlıktaki mum ışığımsın.
Geceye meydan okuyan bir mehtap.
Beni zengin eden gönül sarayımsın.

********

Seninle tanıştıktan sonra
Gökyüzünün başka rengi olduğunu anladım
Alışmaya başladım belimi kıran zorluklara
Dilek ağacına aşkımızı bağladım.

Bir umuttur seni sevmek.
Papatyaları anımsatıyorsun bana.
Hayatın mutluluğudur gönül vermek.
Koşarak sarılmak isterdim sana.

********

Elimden hiç bir şey gelmiyor.
Etrafındakiler, seni benim gözümle görmesinler istiyorum.
Vedalaşmaya gönlüm müsaade etmiyor.
Seninle aynı yerde olmak içim her yolu deniyorum.

Dağlar karşı olsa sevdamıza.
Hazırım senin için ödemeye bedel.
Girebilen olursa aramıza.
Fikrimce, o da ölüm ya da ecel.