Sevda Çiçeği Şiiri - Hikmet Sevgi

Sen, sevda çiçeği elleri masum
Bir gülüş tadındadır, o gözlerin.
Sen, gecemdeki en güzel kâbusum.
Hayalimi örten sırlı pelerin
Sen, baharlarda şarkı söyleyen renk,
Yavru bir ceylanın, ürkek bakışı
Sen, aşkın sonu; tüm sevdalara denk
Alnıma kaderin en son nakışı
Sen bir türküde saklanan yakarış
Bir bağ bozumudur gidişin bende
Sen, candan ölümle yapılan yarış
Hapsolmaktır ateşe bir bedende.
Sen, gözlerimde saklı çiğ tanesi,
Umut dudaklarımda çatlayan,
Sen, gülüşümün tek hoş bahanesi
Yüreğimde saplı bir sırrı ayan
Sen, ömrümden çaldığım yegâne kâr
Gönül faslının, son çalan segâhı
Sen, yalnızlığımda ısıtan efkâr
Aşkın, özünü bulduğum dergâhı
Sen, güneşleri kıskandıran mehtap
Dallarımdaki göğe asi rüzgâr
Sen, mahşerimde okunacak kitap
Gönle verilen, tek teselli nigar
Sen, cennetlerden kopup gelen ırmak
Yaslı bir hayalin, arka bahçesi,
Sen; yokluğunda, varlığımı kandırmak
Aşkın ömrüme vurulan bendesi
Sen, sevda çiçeği, bir garip sihir
Solmak ve bırakmamak ellerini
Sen, baldan tatlı, o ölümden zehir,
Yakması ömrü, nârın, en serini
***