Sevda Çiçeği Şiiri - Dilek Nizam

Bırakıp sıcaklığını, ışığını alıp
Nöbetini akşama teslim ederken güneş
Koca sehrin kalabalığında
Ruhumu kaplayan sevginle
Adım adım
Sensizliğe yürüyorum
Her adımda sende
Her adımda sensizliğinde kayboluyorum
Ufukta belirsiz bir cizgi sanki
Sana kavuşmak
Yelkensiz, küreksiz bir sandal misali
Bir o yana bir bu yana yalpalıyorum
Katran karsı gece gibiyken sensizliğim
Bir yakamoz ışıltısı kadar da olsa
Bitmeyecek umudum
Düşmeyecek 'dön gel ' sarkıları dilimden
Gözlerim hep yollarında olacak
Gelmeyecek olsanda
Dilim yetersiz kaldığında
Sana sevgimi, hasretimi anlatmaya
Yüreğim yetişecek imdadına
Olur ya..
Atamaz olursa bir gün bu yürek
Ruhum haykıracak
Seni, sevgimi, özlemlerimi
Seninle bütünleşmiş arzularımı
Çok uzun sürmeyecek farkındayım
Şu koca sehrin kalabalığından
Yine adım adım
Sessiz sedasız cıkıp gideceğim
En ücra köşesinde
Toprağıyla bütünleseceğim
Sanma ki yok oldum
Sanma ki tükendi sana olan sevgim
Belki sevdalım denizde bir yakamoz ışıltısı
Belki simsiyah gecende sevgiyle göz kırpan bir yıldız
Belki baharda acan boynu bükük bir papatya
Ya da dalıp dalıp gitmelerinde bulacaksın sevgimi
Sanma ki tükendi sana olan sevgim
Ve hasretim ve özlemim
Dört mevsim her gün her gün yine yeniden
Sevda çiçeği olarak yeşereceğim
Güneşe değil sana döneceğim yüzümü
Yaprağımdaki çiğ tanem
Ağlarken söylediğin
Kıyamam bir damlasına dediğin gözyaşım olacak....