Bu bahçede açan bir çiçek vardı.
Kopardılar dalından...
Yoldular bir bir gönül yapraklarını,
Hiç eser kalmadı,
Ne kokusundan, ne alından...
Oysa hayat ne kadar kısaydı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
