Sevda Çiçeği Şiiri - Ömer Şamil Velioğlu

Zaman bilmez, mekan bilmez
Mevsimsiz açar hep sevda çiçeği
Bazen çölde çiçeğe durur
Bazen çöplükte
Adamı hasta eder, sebebi bilinmez
Ne bela şeydir bu sevda çiçeği

Yüreklerde uyuyan, iki kişilik
İki bilinmeyenli bir denklemdir
Gözleri hep kör eder
Sisli bir sabah gibi
Davetsiz bir misafirdir sevda çiçeği

Memleketlere sığmaz, alfabeler yetmez
Diller değişir, renkler değişir
Fakat o hiç değişmez
İnsanlığın ilk gününden beri
Hem acı hem sevinç taşır
Zehirli bir bal gibidir sevda çiçeği