Sevda Cenneti Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Ne istediğini bilebilseydim keşke
'Farklı olsun! ' diyordu işte
Yürek, nasıl sevecek ki dünyada başka?
Bilemedim gerçekten, yeminle!
Kaç kere sordum kendi kendime;
Sevdamız neye benzeyecekti?

Belki çok normal birşeydi;
Hayatını yolundan çevirmeden,
Ne bileyim ya da
Treni rayından çıkarmadan,
Yüreğinde oynayacak belki delicesine,
Yani, sevda cinnetine kurban gitse,
Kimse sevdiğini anlamayacaktı.

Sanki baksa, gözbebeği çatlayacak
Elimi tutsa, yakacak belki zebani
Şiir yazsa, tabiat anada bir hengâme
Sevdiğini ancak düşünde söyleyecekti.

Kimsede olmayan bir destan mı?
Bugüne dek böylesine acımayan
Belki de sevda ile oynuyor şeytan,
Yani, gönül oyununa düşürecekti.

Sanki baksam, tadı kaçacak oyunun
Elini tutsam, yıkılıp gidecek sarayı
İki lâf etsem, silinecek taş lâhitler
Sevdanın sihri, yerle bir olacaktı.

Ne istediğini anladım şimdi;
Sevmeye gücü yetse de yüreğin
Asla yüz güldürmeyecek,
Davul zurna yok,
Adımı anmayacak,
Herşey yürekte hâlledilecekti.

Bildim işte!
Başka yolu yok,
Düğün günü belli;
Sevda, cennette yaşanacaktı.

01.10.2008