Sevda çekerim Şiiri - Niğmetullah Uçar

SEVDA ÇEKERİM

Köyde anam babam yaşamıyorlar
Dostlarım hal sorup aramıyorlar
Gençler düşüncemi anlamıyorlar
Neden ben çetmiye sevda çekerim

Yaylalar gariptir dağlar hep ıssız
Delik babıçlardan batmıyor anız
Yenmiyor kömbeler içilmez ağız
Oğlaklı çelkiye sevda çekerim

Cıngıllak kurulup sekilmiyormuş
Meydan ateşleri yakılmıyormuş
Tarlalara tohum ekilmiyormuş
Ben hala eskiye sevda çekerim

Ellikli orakla ekin biçerdik
Şerevili atar vaat beklerdik
Düşmanın da böyle tükensin derdik
Yığına, desteye sevda çekerim

Tarladaki saplar iple bağlanır
Sırtta çekilirken kelle toplanır
Harmana yayılır düğen dolanır
İç dış süpürmeye sevda çekerim

Foyraz esmeyince savuramazdık
Taneyi samandan ayıramazdık
Köye yük çekerken hiç usanmazdık
Erden götürmeye sevda çekerim

Yol kenarlarında keklikler vardı
Oba yakınına yuva yapardı
İnsanlar tarlada palaz tutardı
Elimde sevmeye sevda çekerim

Baharın bağ budar boğaz kazardık
Sonra otu alır filis yolardık
Ekşigara, dimlit, üzüm toplardık
Sergilik depmeye sevda çekerim

Sepetteki üzüm köfüne girer
Şırahnada curba şiraya döner
Bolunda dinlenir ocakta pişer
Goyuşmaç yemeye sevda çekerim

Yaz elmalarının tadı başkadır
Cevizin cirkiyle elim karadır
Benim gönlüm hala dünden yanadır
Yokluğa, çileye sevda çekerim

Dokunup depilen pantulluklara
Baharın dağdaki kuzuluklara
Ağaç teknelere o oluklara
Süt dolu helkeye sevda çekerim

Hasretle anarım boz armıtları
Döğmeli ekmeği karadutları
Bahçeden toplanan taze otları
Dağda yürümeye sevda çekerim

Gözümün önüne gelince dünler
Şalbanın hovuyla kaşınır tenler
Artık unutuldu bu bilinenler
Ben yaşadım diye sevda çekerim

Niğmetullah anar dünleri bugün
Sanki bugünlere edilmiş sürgün
Çevremde gördüğüm herkes çok üzgün
Ölüye diriye sevda çekerim

Niğmetullah UÇAR
Antalya
07.03.2009