Sevda Çay Şiirleri - Şair Sevda Çay

Ardıma bakmadan çıkıp gittim; aslında giden benmiydim! yoksa benden alınanlarmıydı. Yüreğim kuş oldu, uçtu, kırıldı kolum kanadım. Hep bir eksiklik olacak ben de biliyorum, giden nasıl gider? kalan nasıl kalır? eskisi gibi gülermiyim? acaba her kahkahanın ardında göz yaşı olacaksa bırak her şey dağınık kalsın o zaman.



Yorgunum, çok yorgunum; kayıp giden yıllarım birer birer aldı benden alacağını. İçimde koskocaman bir yalnızlık, birer göz yaşı bıraktı.Tekrar merhaba dermiyim hayata hayat beni tekrar içine alırmı bilemiyorum. Benden aldıklarını geri verir mi? Onu da zamanla öğrenecem.

Dün hayatımda hiç olmadık kadar çok mutluydum, evet çok mutluydum, sen yanımdaydın yanımdaydın canım

Yaşa’yamadığım vede hasretinle kavrulduğum bir özlemi yaşattın bana Dün başımı dizlerine koydum sen saçlarımı okşuyordun

Düşündüm dizlerinde sen mırıldanırken ben düşünüyordum yılların verdiği yorgunlukla hasretle yandığım özlemi sıcaklığını düşünüyordum

Bana çaldığınız mutluluğumu verin benden aldıklarınızı verin size ait değil onlar bana ait koskaca dünyada yalnızken sizler yanımda yoktunuz
Dinlemediniz beni kollamadınız çocuk oldum büğüdüm genç kız oldum hayatı anlamak isterken sizde beni anlamadınız ne zaman büğüdüm ben

Çocuk kalmak istiyordum her şey gözüme temiz gelirdi kirlenmiş duygularla büğümek istemiyordum çocuk kalmak istiyordum
Saf saf bakışlarım olsun isterdim saçım başım dağınık korkum olmasın isterdim yok etmek istediniz beni kirletmek istediniz

Küçüçük yüreğimde damla tanesiydin sen minicik ellerin vardı seninle doğdum bende seninle vaar oldum sen benim ışığımdın yürüyen hayat arkadaşımdın kızımdın
kirlenmiş dünyada sen ışık oldun bana nasıl bakacaktım sana düşündüm bende çocuktum seninle bende büyüdüm

Minicik ellerin vardı mis gibi kokardın derdim kendi kendime bir büyüsende sımsıkı sarılsam sana derdim beni sakın bırakma derdim
Can tanem can parçam nasılda bilirdin sen üzgün olsam dudak bükerdin benimle ağlardın benimle gülerdin çünki sen kızımdın

Gecenin karanlığında kaybolmuş yalnızlık gibiğim ne tarafa baksam gece siyahdan ibaret.!
Kaybolmuş bulunması güç adres gibiğim ne sokağı belli ne caddesi.

Adres belli ama ben bulamıyorum ne tarafa gitsem en kaz yığını cıkıyor karşıma korkuyorum canım yanıyor
Dolaşıyorum bulamıyorum tam buldum diyecek’ken yanlış diyor biri yanlış.

Unuttum sanma sakın,

içimde depreşen duygular

yerlerini değiştirse de, unuttum sanma sakın!

Elinden oyuncağı alınmış bir çocuk gibi ağlamalı belki de bir taşın üstüne oturup maviliklere doğru dalıp dalıp iç çekmeli

Eskiler yeniler zamanlar mekânlar hayatın da yaşanmış ne varsa düşünmeli hayata gülümsemeli sırtını dönemeyeceğin dostların olmalı bir merhaba demeli sokaktan geçen simitçiye çocukları sevindiren baloncu amcaya her sabah gördüğün boyacı Ahmet ustaya

Kırılgan duygusal bir yapım var bilirsiniz işte yalan girmesin hayatıma dürüst dostlarım olsun hastalandığım da elimi tutan bir yoldaşım olsun insan ne ister başka gülümsemek kadar güzel dünya’ya

Kanadı kırılmış bir kuş gibi uçtun gittin

Bir kanadını da ben de bıraktın.

Hayat bize çok ucuz bir rol verdi

Bazı geceler korku verir, bazen de yalnız kaldığın geceler sevinç verir, sevinçler korku... Duygular sarmış yıldızlar sayarsın gözlerin parlar.
Kendini sevinçle coşkuyla hissedersin kendi kabuğuna çekildiğinde...
Gecenin karanlığı sana çaresizlik verir benim yalnızlığım gibi...
Zaman geçse de bazı geceler sevinç mutluluk kadar hüzünde verir...
Bazen mutluluktan ağlarsın, coşarsın bazen de hüzünlenirsin kör akşamlarda...
İçin acır, yüreğin kabarır, bir tarafın eksik kalır, kolun kanadın kırılır cam kırıkları gibi...

Sen olmayınca ölürüm diyen sevgililerden değilim. Sen olmayınca yaşam ve de ölüm arasında çizgideyim. Nefes alıp veriyorum ama yaşamıyorum.


Gitti can kuşum kaldım gurbet ellerde… Halimi hatırımı soranım yok… Hasta olsam bakanım yok… Karşılıklı bir çay içecek can yoldaşım yok. Yaralı bir kuş gibi son çırpınışlardayım halim nicedir soranım yok! ..