Sevda Buharı Şiiri - Kubilay Demirkaya

Seni bir heves için bu kalbime yazmadım
Söküp atmak istesem bana gururum kızar
Beni hergün mahveden kadere küsen yazgım
Suçlu bir kul olmuşum söz biter çile başlar
Sevgilim etme zulüm ufacık bir kalbim var

İlk göz ağrım diyerek yıllarca sevdim seni
Senden başka kimseye hiç bir ümit vermedim
Onca zulme rest çektim rahat bıraksın diye
Yaptığın fenalığa ölüp ölüp direndim

Senin yüzünden bana zehir sunar bu sevda
Gel mutlu ol diyemem şu sakat kollarımda
Hasretin bir kor olmuş yaktıkça bu kalbimi
Nerede falcı görsem döküyorum derdimi

Çünkü seni ağlarken her damla yaş sel oldu
Çünkü mutsuzluk hergün beni sırtımdan vurdu
Git sevgilim mesut ol seni asla affetmem
Seni ben karşılıksız biliyorsun çok sevdim
Sevda çeken zır deli olmuş bir serseriyim
Sevda peşinden koşan sarhoş bir divaneyim

Şu gönlüme söz geçmez bin eziyet veriyor
Anlamadığım duygu kimdir bu adam diyor
Def ol sevda buharı aciz kalırken kalbim
Ahh çeker kırgın sevgim,solup gider gençliğim

1992