Sevdaya düşme gönül sevda sonu yalandır
Varlığı bir efsane yokluğu bir talandır
Sevda benzer bir güle mevsim bitse solandır
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Dertlerim çoğaldıkça inan sabrım kalmıyor
Yandırdı hicran beni yarım ise gelmiyor
Yaralarım göz açtı kimse çare bulmıyor
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Yeter figan ey gönül unuttun keyf sefayı
Acıları çekince sen gösterdin vefayı
Bir gün gelir bitecek unutursun cefayı
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Sevince bildim gönül sevda sonu yalandır
Varlığı bir efsane yokluğu bir talandır
Sevda benzer bir güle mevsim bitse solandır
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Hırsımdan yazdım gönül bu son mektubu yara
Ondan bir soru sordum var mı sevdaya çare
Cevabında yok dedi, o bahtı benden kara
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Düştün perişan hale hepsi sevda yüzünden
Bin dert bin elem gördün yar düşmedi gözünden
Bırak, unut dedimse sen gel dönme sözünden
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Aşıklar gibi sen de çekiyorsun dert, çile
Unutun mu o yüzden günde düştün bir dile
Önce dert sonra da dert bilirdin bile bile
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Taş basarım yüreğe bir de sevmem kimseni
Bir daha hatırlamam aşkta geçen her anı
İşte dürüstlük budur rahat eyle vicdanı
Böyle yaşamaktansa unut sevdanı gönül
Erbil – 24.05.1994
Şemsettin Veli ErbilliKayıt Tarihi : 20.12.2005 14:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!