Sevda Bahçesi Şiiri - Süleyman Kayış

Sevda bahçesinde bir aşk pınarım,
Ne yanımdan gelip geçenim,
Nede bir yudum suyumu içenim var.
Her yerinde, gonca gonca güllerim,
Ne yakınımdan koklayanım,
Nede uzaktan bakanım var.

Bu bahçe benim için,
Benim için kurulmuş,
Kenarları kapanmış bir sur gibi örülmüş
Çiçeklerim sararmış,
Şu ara sıra akan çeşmemde kurumuş,
Ne çeşmemi onaranım,
Nede sararan çiçeklerimi sulayanım var.

Neden böyle oldu, günah benim mi?
Bu bahçe benimse sevgi elin mi?
Buharlaştı sevgim, geri gelir mi?
Ne beni anlayanım,
Nede sevdiğim kadar sevenim var...