Sevda Ateşi Şiiri - Abdurrahman Atabey

sevda ateşi

sevda ateşi sönmek bilmiyor
vuslat ne zaman sorusu
beynimi kemiriyor
durmadan arıyorum
yağmur sonrası toprağın kokusunda
güneşin doğuşunda
yeni doğmuş çocukların minicik ellerinde
sevgililerin kaçamak bakışlarında
şiirlerin dizelerinde, şairlerin hayallerinde
türkülerin namelerinde;
mecnun’un, ferhat’ın, züleyha’nın gizemini yüklenmiş
bazen uçarak
bazen yürüyerek
bazen sürünerek
umudun her gün dallarını büyüttüğü bir arayış
sensizlik ateşi ile
okyanusları, dağları aşmaya yeminliyim
fırtınalar dinmese bile
ta ötelerden görüyorum
gözlerinin kıyılarını
rengarenk güller açmış.

Abdurrahman Atabey İstanbul