Şu bitmez gurbette etrafımız karla kaplanmış
Yine bazılarımız aşk satan kadına aldanmış
Necip olanlarımız, sistemin dizlerine kapanmış
O sevdaya aç kalplerimiz hep meksur kalmış
Şu hakikat denen olgu var ya, kezibe bir perdem
Kadınlar bizi sevmiyor, söylesene ben ne edem
Acın büyük olsa da, sevdiğinden vurma artık dem
O kızın sende gözü yok, kabullen şunu be Erdem
Yok mu hiç kimse, ruhumuzu arşa çıkaracak
Gerçi varsa da ilk kusurumuzda bizi bırakacak
Zor günümüzde bizi sevebileni, asla olmayacak
Biz cesaret etmedikçe, hiçbiri bize bakmayacak
Aşık olmak kolayda, karşılıklı olması lükse kaçar
Bizden beklentileri, emin olun hepimizi aşar
Bu devirde kadınlar, kullanacağı erkek arar
Kavuşmak bizim ne harcımıza, anca bizi yakar
Batuhan Çukurçayır
Kayıt Tarihi : 5.2.2022 02:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
"Arş" , Allah'ın kainatın üstüne kurup üzerine kurulduğu bi-misal tahtının adıdır ki, onu sekiz melek taşır ve Rabbimiz kainatın içindekileri o muhteşem tahtından idare eder.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)