Sevda Arabası Şiiri - Recep Karadereli

Derler kanma,el tutar bak hayattasın,
Yakıştırır,gölgesi var kem gözlerin,
Sevgiler yalnız,sevilmeye hastasın,
Dile vurmuş,aşka gül atar sözlerin,
Vaktinde koş,bin sevda arabasına…

Gonca başka,"gül kokusu" ihtiyacın,
Gözlerine sinmiş aşk,sal alınmasın,
Neresinde ayıp,meşru izdivacın,
Geceler susuz yaz,uykun çalınmasın..
Vaktinde koş,bin sevda arabasına…

Sevilir,dikenler içinde açmış gül,
Kırışık yüzüne,gülücükler saçsın,
Unutma,aşkı ile kavrulur bülbül,
Düşmüş kanatların,sevgiye muhtaçsın,
Vaktinde koş,bin sevda arabasına…

Herkesin hayatı var,mecbur mu canlar,
Söyleyemez canın,söylenirde yıkar,
Halinden,yastığını paylaşan anlar..
Derdine düşer,öz evladın da bıkar,
Vaktinde koş,bin sevda arabasına…

Sevgisiz insan neyki,bir kuru ağaç,
Gönüller genç gezer,girme arasına,
Üç günlük ömür,kapını sevdaya aç,
Son olsun artık,yalnızlıklar yasına,
Vaktinde koş,bin sevda arabasına…
Mart.2008

Çok dürüst bildiklerimiz;
düzenin çarkı önünde atılan yemlerden, nefslerine hoş geleni yediler.Sarhoş oldular.
Dişlilerinin arasında yontularak yaşamaya alıştılar.
Aydıklarında, kendine yakın vicdanı, belki de kendi vicdanlarını bulamadılar.
Çark onları ezdi geçti.