Sevda Şiiri - Beyzade Hüseyin Ekici

sevda,
sessizce hüzünlenmekmiş
ıssız yalnızlığımın
dipsiz derinliklerinde …

yorgun bedenimle odama kapanıp
sana uzanan yolculuğun başlamasıydı
seni düşlemek,

düz bir yol çizgisinde
gözlerim sağa sola sapmadan
o çizginin peşinde seni bulabilmekti
aşk...

sevda,
her gece uyku duasından sonra
uyumadan uyanmakmış.
hayalimdeki seni, yıldızlara benzetip
yüreğime akıtmakmış,
adın düşünce dilime
yüreğimin titremesiymiş.

sevda,
bakışlarıma tanıklık eden
gecedeki yıldızlarla selamlaşmakmış.
acılarına gözyaşı,
sevinçlerine neşe olmak,
yazılmış kaderin akışına
ömür boyu esir düşmekmiş
tekdüze bir şarkıyı
seni seviyorum diye söylemekmiş.

sevda,
uzaklardan gelen yarin gül kokulu tenini,
ruhuma sindirmekmiş.
bu nasıl bir haz ki,
hayalden bile üstün
gerçekten daha derin
gökten süzülerek benliğime işlemiş
en güzel sevda
meğer yokluğunda bile
varlığını hissetmekmiş.

Beyzade / Hüseyin Ekici
17.09.2025