Sevda Şiiri - Nesrin Özdemir 2

Suyun akışı gibi gözlerin.
Berrak, saydam, billûr...
Göl kadar dingin, dağ kadar vakûr.
Söze gerek yok, anlatmaya kendini.
Bakışın yeter gözünün değdiği yere.
Nâmerdi, pusuyu utandırır zulmünden.
Geceden kara derinliği.
Gözlerin, coşkun akan nehirler,
Uçsuz bucaksız okyanus gibi.
Akar akşamlarıma günbatımı rengi.
Ufukta çağlayan olur, coşar bakışın.
Sinemi deler, yâre olur gülüşün.
Gözlerindeki bir damla gözyaşın,
Aşkıma deryâ olur, doğar sabahlarıma.
Gün doğumu seherlerde yanışın,
Çaresizlik olur sızlatır, dört yanımı.
Gurbet yolculuğu düşer ayaklarıma.
Elimde senden kalma, son kalp atışı,
Yanıp yanıp duran sıcaklığın.
Göğsümün ateşinin üstünde, gül biter.
Ne masallara mazhar olur, yedi veren güller.
Karanfil ağzında tutsak, sevdalı bedenler.
Dönüp dönüp şakıyan bülbül sesi, var oluşun.