Gönül Meyletti Şiiri - Salih Efe Güner

Gönül meyletti sevdana,
Hüzün düştü hatırama.
Bir hayâl kaldı avuçta,
Bir de hicran yarama.

Muhteriz oldum kırmamak adına,
Kırdım kendimi bin defa uğruna.
Âh eder bu gönül her solukta,
Gelse de senden cefâ, gelse de vefâ.

Cefâna da râzıyım vefâna da,
Cân verir cânâ bu sefâda.
Nisyana tâbi eyleme beni,
Mahru’ndan mahrum koyma beni.

Gözlerin mübresidir gönlümün,
Nasıl nisyan edeyim?
Adın mühürlü gönlümde,
Seni senden silemeyim.