Sevda Şiiri - Zafer Demirel

aşkımın güneşini
turuncu renklerine kaplanmış bir sevda
tutarsızca yaktığım sigaranın dumanını avuçluyor gözlerim...
iki damla yaş ile suladığım yanaklarım pembeye dönmüş...
külüne bakmaktayım sigaranın nasıl kül olduğumu anlamak için...
can çekişircesine bağırmak geçti aklımdan...
azrailin gönderdiği bulutlardı sanki,
bir o kadar parlak,
bir o kadar koyu, ama can alıcı...
yürüdüğüm asfaltta nem var
çiğ inmiş sanki yaldızlı
pullar dökülmüş gelin misali kenardaki çimenler...
gördükçe göresim gelmekte etraftaki yalnızken ki kalabalığı...
dua ile açtığım cüzdanımda 3-5 kuruş kalmış,
ya efkarlısın dan çay içmeliyim
yada bir dilenciye vermeliyim diye düşündüm kendimce...
arabalar geçmeye başladı vızır vızır
naylon serilmiş asfaltta gidiyor gibi
hiç bir zaman yetişemeyecekleri hayata yetişircesine...
insanlar başları önde sövercesine hızlı adımlar ile yürümekte...
işte o yolda bir ben varım birde bende sen...