Sevda Şiiri - Olgun Albayrak

Mehtaba hele doğ, ya doğayım der gibisin,
Ruhunu şeytanlara satandan ürker gibisin.

Seni görevli melek mi, yoksa cin mi donatıyor?
Yağmaya çıkmış kirpiğin incitmeden kanatıyor.

Kimi methe çıkmış millet, ciltler dolusu söz ile,
Sanırlar ki ulaşılır diken yutulmadan güle…

Martıların fırtınayı sezmesi nedir, bilirsin,
Benim göçmen kırlangıcım, hem ıraksın hem gelirsin.

Paslı bir çivi gibi yâd olduydun yüreğime,
Bedenim sütliman iken bana yabancısın deme!

Giz perdeni aralasan sanma sana “Leyla” derim,
Evelerim, gevelerim boğazıma düğümlerim.

Can ipliğim, izin ver de seni sultanım bileyim;
Koyun tuza kurt kuzuya seğirtir gibi geleyim.