nasıl boğulur yalnızlık var mı bilen,
işkenceci kim, kim işkence edilen.
ödül mü ceza mı diye sorma,
eğer sevda varsa hissene düşen.
sessizliğin sesi sağır ederken seni;
eski zaman şarkıları gibi hüzünlü,
ney kokulu bir nağme süzülsün pencerenden içeri.
ezginlik davetsiz dolaşırken gönül odalarında,
razı olma asla hayallerinden daha azına.
esrikliğini eskit, eksik bir şiirin mısralarında.
saklı güz bahçenin en ücrasında bile,
essin meltemler, gelsin bülbüller dile.
ve gülüşün Vinci’nin tablosunda dönüşürken sanata;
gergef gergef menevişlenen sevgi nakışınla,
inadına tebessüm et ve sımsıkı sarıl hayata…
Kayıt Tarihi : 4.3.2019 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüsamettin Günaçtı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/04/sevda-487.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)