Sevda Şiiri - Özcan Sungurçetin

Sevda mabetlerinin Taçmahal en ulusu,
Ama onun altı da kara toprak doğrusu.
Senin için kalbimde tanrısal bir taht kurdum,
En yüce duygularla karşında divan durdum.

Kanım ile suladım baş ucundaki gülü,
Sevdan ile besledim sana öten bülbülü.

Mabedinin üstüne aşk serptim öbek öbek,
Yanında sabahladım belki kalkar diyerek.

Heyhat!.. Dönmedin geri. Dargın mısın sevgilim?
Eğer izin verirsen, koşar sana gelirim...

İnan sensiz bu Dünya, Cehennem'den de beter.
Ölüm yeniden doğuş, sen bana ‘gel’ de yeter...