Sevda... Şiiri - Mehmet Aydemir

Dün gördüm onu,
Sevda tarlalarını ekiyordu,
Sanki güneşten hiç etkilenmiyor,
İnatla ekmeye devam ediyordu...
Eğilip kulağına şarkı söylemek,
Bir yudum su ile;
O yanan gönlünü, serinletmek
İsterken birden kayboldu...
Uzun zaman sonra gördüm,
Sevda tarlalarını biçiyordu,
Yorgundu, ellerini açmış dua ediyordu,
Sanki adeta davet eder gibiydi...
Korktum kaybolup gider diye,
Baktım ona, bir daha baktım,
O dalgalar halindeki tarlaya,
Koştum, aradım ama bulamadım...
Otururken birden bir ses
adımı anıyor, fısıldıyordu,
Kimdir diye bakmak istedim,
Bu sefer gerçekten oydu...!

Mehmet Aydemir