Bende her çocuk gibi kendi özlemlerimi kendi hayallerimi geleceğe kendimce bir şeyler vermek için uğraş vermeye çalıştım.
Yaşım çok ufaktı.14 ünde var yok idim
Hayat denen o uzun yolda yürümeye ve ayaklarımın üzerinde durmaya çalışmaya çalışıyordum.
Hayatın acımasız karanlık yollarında cılız güçsüz bedenimle savaş vermeye başlamıştım.
Her şeye rağmen hayata tutunmaya ve hayata sevdalanmaya sevmeye gelecekten ümît etmeye çalışıyordum.
Çalışıyordum.
Çünkü başka çarem varmıydı ki...
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta