Bende her çocuk gibi kendi özlemlerimi kendi hayallerimi geleceğe kendimce bir şeyler vermek için uğraş vermeye çalıştım.
Yaşım çok ufaktı.14 ünde var yok idim
Hayat denen o uzun yolda yürümeye ve ayaklarımın üzerinde durmaya çalışmaya çalışıyordum.
Hayatın acımasız karanlık yollarında cılız güçsüz bedenimle savaş vermeye başlamıştım.
Her şeye rağmen hayata tutunmaya ve hayata sevdalanmaya sevmeye gelecekten ümît etmeye çalışıyordum.
Çalışıyordum.
Çünkü başka çarem varmıydı ki...
Kayıt Tarihi : 23.4.2008 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!