Uzaklarda çok uzaklarda…
Aklın idrakinde bile değil,
Kim bilir belki sessizlikte,
Yada kim bilir, belki sensizlikte…
Ne kahır, nede öfke,
Aradığım sensin ey sevda..!
Umudum esrarında saklı,
Ne cansızda nede beşerde…
Ölümsüzlüğün kanatlarındasın bazen,
Bazen, ölümün ta kendisisin.
Pervanenim senin ey sevda…!
Kime umutsun, kime zillet,
Bir tebessüme dahi sensin eziyet.
Bazen, varoşlardır yurdun,
Bazen, vatanındır medeniyet.
Milletinim senin ey sevda…!
Bir bak viraneye döndü ömrüm,
Hazana döndü bahçemde gülüm.
Dillerim lal oldu, ama’landı gözüm,
Bazen kan kusar seninle ellerim,
Bazen vuslatınla bir hoş olur gönlüm.
Bülbülünüm senin ey sevda…!
ÖTELERDE ÇOK ÖTELERDE, BİR UMUDUM VAR…
EY HAKİKATİN SAHİBİ! ...
UMUDUM CENNETİN, SEVDAM CEMALİNDİR…
BENİ BENDE KOYMA…
BENİ BENDEN KURTAR….
Ebu Talha
25.12.2010
Kayıt Tarihi : 3.4.2012 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...insan bazen ruhuna döner ve terennüm eder...sonra hayatın dem'lerine en ince sitemini ekler sonra bir bakarsın bu niyaz'a dönmüştür...dil bunu dua olarak sunar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!