*Sevda Şiiri - Abdullah Atay

Sevdiğin güzele nazın geçince
Damarda sel olup akıyor sevda
Gurbetin elinde hüzün basınca
Yarinin yoluna bakıyor sevda.

Hicran olur gizli aşkın sevdası
Çıkmıyor gönlümün sesi sedası
Hakiki sevgiler Hakkın nidası
Yüreğe düşünce yakıyor sevda.

Sevgisiz geçen gün ömürden kayıp
Bir selam hatırı gönülden sayıp
Vicdanın sesini ruhunda duyup
Sevene umutlar ekiyor sevda.

O yarin bakışı aklımı çeler
İşveli gülüşü bağrımı deler
Biçare sevenler gün olur güler.
Sabrın kilimini dokuyor sevda.

Şu garip gönlümü bir söz yaralar
Beyazlar yerine giydim karalar
Sinemde kanıyor göz göz yaralar
Ateşten gömleği dikiyor sevda.

Ferhat şirin için dağları deldi
Leylâ’sız Mecnun’un mekânı çöldü
Ne yazık sevgimiz nazara geldi
Kadere lanetler okuyor sevda.

Sevmeyi bilene bu canım feda
Ömrümde görmedim böyle bir veda
Giderken son sözü bir tek elveda
Ayrılık acısı çekiyor sevda.

Alına ayrılık yazan olunca
Baharda gönüle hazan dolunca
Üç günlük dünyada zaman gelince
Açmadan çiçeğin döküyor sevda..

Bir selâm bir hatır yaşamın demi
Ruhuma çöküyor akşamın gamı
Adressiz meçhule kalkarken gemi
Son yolculuğuna çıkıyor sevda.

Ansızın kaderin düştüm ağına
Acımaz sevdiğim gençlik çağıma
Bülbüller konmuyor viran bağıma
Zamansız kabire sokuyor sevda..