Sevdaların bazıları düşürür insanı nedamete,
Yıkar pembe hülyaları döndürür dünyayı kıyamete
Dua edilir içtenlikle sevgiliye ki çıksın selamete,
Sevmeyi bilmeyenler bile utanır gelir hidayete.
Sevdanın meşakkatli yollarını iyice düşünmek gerek,
Menzile ulaştırmaz bazen döktürür sık saçları eder seyrek,
Küflenmiş kurumuş ekmekler bile olur en gevrek,
Kemirip bitirir insanı bırakır geride ömürden bir çeyrek.
Dayanmaz her yürek sevdaya çoğu kez yenik düşer,
İyileşmez yaralar hep kanar sevmedikleri gelir deşer,
Arlanmaz insanoğlu habire hata yapar, çünkü beşer,
Tanımaz insan dostunu düşmanını rastgele insan seçer.
Sevda güldürdüğü kadar da ağlatan bir illettir,
Çıkmaz sokaklara sokan hem ucuz hem de pahalı bilettir,
Her yiğidin er meydanında güreşemediği en ağır sıklettir,
Olur olmaza ise boyun eğdiren sıkıntılı bir mihnettir.
15/11/2006
Kayıt Tarihi : 16.11.2006 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/16/sevda-193.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)