Sevda-1 Şiiri - Mehmet Yücel

Sen sevmeyi ne bilirsin, ne anlarsın sevmekten, manasından sevdanın.
Yüreğimizdeki duygu kırıntıları, dökülen bir kaç damla göz yaşı mı sevda.
Ne umutlar söndürmüş, incir ağacı dikmiş ocağına, padişahın, hanın.
Ulaşılmayan yollar,kelepçeler, aşımlaz dağlar,yoksa sabır taşı mı sevda.

Ne bilir kendini bilmeyen, ne görür kendini görmeyen, feryat eyleyen insan
Üstümüze geleni gördün, sil gözlerini bir daha gör, bu kadar olur kör olsan.
Ey gönül çare mi olurdu çaresiz bin yıl arasan çare diye bir kalpsiz bulsan.
Yaz geçer, bahar geçer, sonbahara bile razıyken zemherinin kışı mı sevda.