Sevcan Koyuncu Şiirleri - Şair Sevcan Ko ...

Biri var bu soğuk gecelerde
Bedeni üşüdükçe içi yanan
Nemli gözlerinden hüzünler taşan
Yüzünden akan acı bir gülümseme
Soğuk ellerinde eskiden kalma bir titreyiş
Hasret dolu.

Seni tanıdım ya
Gülücükler saçtı gözlerim
Işığını yıldızlar bile kıskandı.

Sesini duydum ya
Çiçekler açıverdi yüreğimde

Bu gecenin de bir sabahı var
Elbet gün yine doğacak.

Gündüzlere sevgiyle uyanacak gözlerimiz
Gün gelecek kapanmayacaklar mutluluktan
Kim bilir belki yaşlarla dolacaklar

İnanması öyle güç ki
Bir gün böylesine mutlu olacağım
Hiç aklıma gelmezdi
Duysam takmazdım
Görsem gözlerime kanmazdım.
Yıllardır arayıp da

Hiç yakamozları seyrettin mi akşam?
Ya da ıslak kumlara
Üstüm kirlenir mi diye düşünmeden uzandın mı?
Ya da yıldızları topladın mı hiç gökyüzünden?
Hava karardığında
Işıkları yakmak yerine

(ağabeyime)

Hayat kötü kardeşim
Bunu sen söyledin bana.

İlk kez titreyişini duydum sesinin

Bu akşam getirdi acıları aklıma
Dudaklarımda pençelenen sessizlik
Israrlı bir direniştir büyük aşkıma.

Acılar çoğalsa da
Sevgidir içimdeki.

Terk ettim
Aydınlık günlere sevinçle uyanan gözleri
Gündüzlere yepyeni heyecanlarla açılan
Karanlıkta yolunu kaybetmeyen gözleri
Geceler boyu seninle olan gözleri
Terk ettim.

Burda her şey gök mavi...

Uzanıp da ellerimin varamadığı bir ay var
Avuçlarımdan dökülüyor dokunamadığım yıldızlar
Yanıp sönüp yanıyorum yağmurla
Gün görmemiş yanaklarım sırılsıklam

Bu gece çığlıklarım karşılıksız
Boğuluyorum bu şehrin kalabalığında
Ve acıyla kıvranıyorum
İşte yine kördüğüm umutlarım
Özledim seni.