Sevaplarıma Yanarım Şiiri - Gönder Atalı

Gökyüzü kavuniçi, kurşuni bulutlardan eser yok,
Toy bir tebessüm güneşin dudağında,
Can çekişmekte iki dağ arasında günışığı,
Direnmekte zifiri kaderine gecenin heybetli duruşuna inat...
Ses seda yok dereden, kuştan, börtü böcekten,
Çıngıraklı bir yılan zalimce çullanmış kör bir kurbağaya,
Elim bir koku var havada, zehirli sarmaşıklar kakül olmuş duvarlara,
Yer-gök hicret etmekte birbirine doğru, yalınayak...
Mahşere hazırlık var sanki, tüm evler ağlamaklı,
Bütün insanlar anadan üryan, boyunlar bükük,
Kimsenin yüzü yok ötekine, kimse kimseyi görmek istemiyor,
Gözler kaçıyor birbirinden, nazarlar birbirine namahrem...
Ben bunca hengamede çocuğum daha, herşeyimle çocuğum,
Ölmek istemiyorum, arsız bir istek var içimde yaşamaya dair,
Elbette olmuştur masum günahlarım, elbette günahkarım,
Eğer bu gece ölürsem doğmamış sevaplarıma yanarım...
Gönder Atalı