Seval Halıcıoğlu Şiirleri - Şair Seval H ...

Sen yoktun...
Gözlerim dolu dünyalar kadar
Sen yoktun...
Özlem dolu hasret dünyalar
Sen yoktun...
Her anı senle geçirdiğim zamanlar

Yardımcı ol bana zaman,
Sevmek alnımın yazısıysa onu.
Aşka gönder bizi zaman,
Bitmek tükenmeyen saatlerle dolu.
Yardımcı ol bize zaman,
Yanlış ise sevmem onu.

Yine geziyorum Kızılay meydanların da,
Sakarya da,Mithatpaşa da,
Yok,yok Konurda,
Köprünün ayaklarında.

Bak ileride Emolar,

Sana sesleniyorum kaptan,
Duy beni anlatmam gerek herşeyi.
Beni dinlemen,hak vermen gerek,
Islak yerdeki sonbahar yapraklarını görmen,
Ölümü böyle yaşamamam gerek.

Hayatım adeta,
Fotokobiden oluşan sayfalar gibi...
Hergün aynı;
Hergün aynı yöne dönen dünya gibi...
Ve hergün uyandığımda
Senin yanımda olmadığını görmek gibi...

Sen beni bırakıp gittin ya...
Yıkılıp virana dolandı yollar,yıllar
Bilmediğim zamanda,
Kendi halimce yazdığım şiirler kaldı bir tek bana ait olan
Tozlu sayfalarda,kalbimde,aklımda,dünyamda.
Yaşamdan uzakta kimselerin bilmediği raflarımda...

Benim şiirlerim saman kağıdında.
Eski aşkların bilmediği limanda.
80'lerin kapitalist dünyasında.
Gözlerin görmediği isyan bayraklarında.
Zamansız ve kimsesiz elsiz diyarlarda.
Okuyabilmek,anlatabilmek zor bu dünyada.

Ey aşkı mine’l
Ben seni hiç okumamıştım ki!
İskender Pala’nın âh mine’l aşk sözlerinin güzelliğini bilemezdim ki!
Hoyrat zamanlarım da,
Kalem görmemiştim ki!
Cümlelerin cezbinde aşkı bulamazdım ki!

Sadece duymak istedim.
Son bir kez daha sesini.
Ellerini hissetmek,
Saçlarımda gezdiğini bilmek istedim.
Babam deyip masallar dinlemeyi istedim.
Unutmak istedim,

Ardı bilinmeyen duvarlar,
Duvarlar ardında.
Aklımda son bulan ışık süzmesinin,
Ardında kalan duvarlar.

Artık duymuyor maçın galibini,