ger hebûya rehma barîna
ji çavên min ne dihat xwar
nedidît ev rojên xwîn bar...
ez dihatim ji riyên dûr,
li keviya devên min kenek zelal
te destên xwe dirêj dikir
mîna feqîrokê hezkirinê....
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,