ger hebûya rehma barîna
ji çavên min ne dihat xwar
nedidît ev rojên xwîn bar...
ez dihatim ji riyên dûr,
li keviya devên min kenek zelal
te destên xwe dirêj dikir
mîna feqîrokê hezkirinê....
te koçdikir ji warê bêbext
di dilê te de hezkirinek nîvço mayî
lê çarenûsa te reş bû delalê
rondik para te ketibûn...
min te dît delalê
bi Zîn re tu heval bûy
agirê dilê te
welatek dişewitand....
ez hatim rindê warê barana reş barî
min te pîroz kir delalê
lê tu nema bûy
tu çûbûy xalxaloka zerda axa min
tu çûbûy
bi baranê demsala nenas re....
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 19:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ozur dileyerek ba$lamaliyim $air'den
Kurtçe yazamadigim için,
yasaklami$lar ise dilimi,ne gelir demem,elden
çaba senden,duymasi dosttan,el vermek benden
anlamadilar,
anlamazki beyhide,her dil bir insandir sozunden
becerdigim kadariyla yazayim bir iki soz,geldi içimden
Yanli$im varsa,en ba$inda ozur dilerim $airden....
hewal...
roj ba$
tu,ez,evan...
em kul_i brané
...
...
min te pîroz kir delalê
lê tu nema bûy
tu çûbûy xalxaloka zerda axa min
tu çûbûy
bi baranê demsala nenas re....
Birêz Şêxmûs Tayfûr mamosta ê hêja destê te sax be ,ev helbesta te hat xweşa min bi helbesteke wetedar e
te re serketin û serfirazî,daxwazim.
Rojbaş
Mehmet Çobanoglu
TÜM YORUMLAR (4)