Sen varsın diye dönmüyor dünya,
Dön de bir döndürene bak.
Bu surda ki her taş, inmedi senin sırtından,
Yalvaç kayaları dize getirene bak.
Sen varsın diye aşılmadı denizler,
Balığın karnında Zünnun'u taşıtana bak.
Sen varsın diye can bulmadı güneş,
Cümle tabiatı yaşatana bak.
Ay sen varsın diye açmadı cemalini,
Geceyi gündüzle kuşatana bak.
Cümle insan sanır varım diye vardır nesne,
Nesnenin özünden insanı yaratana bak.
Can ölür, beden çürür, sermaye yok olur,
Cümle mevcudat yok olanda diri kalana bak.
Elemden, kederden sıkışıp da darlanmasın yüreğin,
Gözden hüznü, sözden hüsnü çıkarana bak.
Sen varsın diye olmuyorsa da hiçbir şey,
Sen varsın diye uçmuyorsa da yaprak,
Sen varsın diye esmiyorsa da rüzgar,
Sen varsın diye cümle mümkünü oldurana bak.
Kayıt Tarihi : 22.5.2023 11:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!