Topraktan halk oldu tüm nev’i beşer,
İnsana mayadır özü toprağın.
Yıldızlar arası mekânda yaşar,
Denizler belki de gözü toprağın.
Hakk emriyle mesken odu varlığa,
Kapısını çalan düşmez darlığa,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta