Sev sevebilirsen… Şiiri - Mustafa Tekağa

Sen istedin bunu gönlüm,
Artık sev sevebilirsen.

Dizinin dibinde otururdu biliyorum,
Gözlerin gözlerinde olurdu,
Yakardı taaa derinden seni.
Şimdi uzaklarda, tutamadın elini.
Sen istedin bunu gönlüm,
Hasret senin,
Artık özle özleyebilirsen.

Hayallerde değil, yanındaydı o zaman.
Neden diyemedin sevdiğini,
Dilin mi tutuldu, korktun mu sevmekten,
Sözüne mi kandın dost bildiklerinin.
İşte şimdi pişmansın,
Bağırsan duymuyor duygularını.
Sen istedin bunu gönlüm,
Yalnızlık senin,
Artık o uzaklarda, haykır haykırabilirsen.

Sevmeyi onda öğrendin.
İlk kez kalbin farklı attı.
Çiçeklerin farkına vardın.
Yağmur onunla daha güzeldi,
Bıkmadan yürüdün, ıslanırdın iliklerine kadar
Dokunmak isterdin saçlarına,
Titrerdin için için.
İstesen de uzanamasın,
Ne saçlarına dokunabilir, ne ellerini tutabilirsin.
Sen istedin bunu gönlüm,
Pişmanlık çare değil,
Artık o başkasının, yan yanabilirsen.

Sen istedin bunu gönlüm,
Sen istedin.
Beceremedin sevmeleri,
Söyleyemedin duyguları,
Tutamadın elleri,
Saramadın, koklayamadın çiçeğini,
Çek cezanı,
Az bile sana.
Affettiremezsin kendini,
Artık, o senin hayalin, hayalde seversin sevebilirsen.
…
…
…

Fındıklı, 1986