Sev Ölesiye Şiiri - Murat Şanlı

Gece yalnız gece yorgun düşler uzak
Hava kapalı bulutlar ağlamaklı.
Masa başında bir kırmızılı kadın,
Sigarasında hüzün duman,duman
Gözler duru sade bakıyor. sanki bir şeyleri anlatıyor
Sev diyor? Delice. Sev umarsız.
Boynunu süslüyor incecik kolye
Sanki hayata bağlamış yorgun bedenini.
Gözaltları torbalanmış. Her torbada keder saklı.
Ne uzun, ne kısa. Ne sevinç var gözlerinde. ne gam, ne tasa.
Boş bakıyor. Boşluğa öylesine.
Seviyorum diyecek. Tutuyor kendini.
Korkuyor sevgilerden.
Sevgiler korkutmuş belli.
Anlam katmaya çalışıyor bakışlarına.
Direniyor aşk ile çarpan yürek atışlarına.
Dilinde…
Söyleyecek vazgeçiyor.
Kelimelere kızgın.
Sevgiyi çıkartmış yüreğinden, aşkı unutmuş
Aslında yıllarca kalbine atmış.
Direniyor söyleyeceği sözlere inat
Gömülmüş yalnızlığına. Yalnızken de bir başka bakıyor
Dokunsam ağlayacak zifir karası gözleri
Oysa ağlamak zor onun için.
Gülmek istedikçe
Gözyaşları sel oluyor ardın sıra.
Gel diyor birileri. Bırak kederi dertleri.
Yol arkadaşın olsun bu kutsal yolculukta
Sev ölesiye ve yeniden her zaman sev…..
Sevmeler uzak dursa da sana