Sev Korkmaz Şiirleri - Şair Sev Korkmaz

Tüm yollarım sana çıkar…
Dardaysam, yorgunsam, ağlıyorsam,
Yalnızsam, ihanete uğramışsam,
Biliyorum ki hep sen varsın...
Göz yaşlarımı silenimsin…
Körsem gözlerimsin,

Eskiden kurbağaları dinlerdim geceleri;
Hep bu ağızdan söylerlerdi şarkılarını, türkülerini,
Düğün, dernek eylerlerdi,
Velveleye verirlerdi gecelerin sessizliğini...
Şimdi…
Şimdi bir kurbağa dinliyorum;

Ne yapmalı şimdi?
Ne demeli?
Daha kaç SEVCAN’ın gidişini seyretmeli
Panzerlerin ve tankerlerin altında
Daha kaç canın?

İçimden gelen gözyaşlarımı
Sakıncalı bulup, gülüyorum.
Sıkıntıların en dayanılmazı;
Kaçıncı kez saatleri susturuyorum!
Yaşamaktan öteye özür bulamayınca aşka
sonuçları bir bir gözden geçiriyorum…

Zorlama güneşin doğuşunu,
Söz vermişse bulutlara, çare yok;
Yağacaktır mutlak!
Yükle umutlarını cama vuran damlalara,
Ya da çık sokaklara, yağmur işlesin iliklerine!
Acını yıkasın umutların.

Nesi var övülesi ölümün?
Çok mu güzel toprağın altı,
Toprağın üstünden?

Yaşama dair olsun be gülüm;
Yeşile çalsın gözlerin,

İçerden bir kadın gülümser;
Yüreğimin sessiz büyüsüne,
Işıklı ve aşklı umutlarıma,
Uzun, ince yolculuklara...

Biliyorum mutluluk içerden gelmeli!

aslında alıp seni yüreğimin ince yerine, sızılarını hafifletmek isterdim
ama çare yok, aklın bin bir dertle savaşmakta, biliyorum

yine de soruyorum
insan kendini bir işe hazırlar gibi bir aşka hazırlar mı ki?

Usulca alıver, yüreğimi ellerine;
sıcak tut, üşütme,
hoyrat davranma sakın
yaşayamam!
Gözlerimin taaa içine bak;
geç otur, yerleş derinliklerine!

Güneşli günlerin tadını çıkarabilmek de marifet, fırtınalı günlere dayanmak da!
Her birimiz güneşin tadını az ya da çok çıkartabiliriz! Ya fırtınalara karşı direnebilir miyiz?
Yaşamda fırtınalara karşı durabilmek için sağlam değerlere ihtiyacımız vardır ve de sağlam bir yüreğe! İçinde güzellikleri ve çirkinlikleri barındıran, cesareti ve korkuyu taşıyan, mutluluğu ve acıyı yaşayan yüreğimize!
Ama yüreğimize bakabilecek cesaretimiz var mıdır, bilinmez! Korkmadan bakabilir miyiz içimize? Uyandırabilir miyiz, çirkinliklerimizi alt edecek güzelliklerimizi? Korkularımızı korkutabilir miyiz cesaretimizle? Anlık mutluluklarımızla hafifletebilir miyiz acılarımızı?
Elbette yapabiliriz, elbette gülümseyebiliriz gözlerimiz dolu dolu! Yeter ki yüreğimize bakabilelim; kendimize güvenerek ve kendimizi severek. Ve de kendimizi sevmeyi hak edecek kadar emek harcayarak! Çünkü yüreğimize gerçekten baktığımız da görürüz ki; iyilik üstün gelecek kötülüğe, üstü örtülmüş güzellikler göz kıpacak bize! Ve mutluluklarımız acıları gerilerde bırakarak dudaklarımızdan ve gözlerimizden yansıyacak! Yeter ki güzel yanlarımızı besleyip kötü yanlarımızı aç bırakabilelim! Yeter ki inanalım kendimize! Yeter ki emek harcayalım kendimize ve çevremize, güzelleşmek için!
Elbette gülümseyebiliriz gözlerimiz dolu dolu!