hepsev insanları candan
Hoşta yaratmış yaradan
Gülümse hiç durmadan
Sevgi insanları kaynaştıran
Sevmek dinimizin emrinden
Mevlana der gel sormaz nerden
Kısacık dünyaya küsme birden
Nur dolar yüzün bak hepten
Sev kalbin huzur dolsun
Nefret eden ziyan bulsun
insan olan ibretler alsın
hoştur herkes bunu bilsin
Her şey büyür sevgi ile
Hatta çocuk ve çiçek bile
Bulunmaz ise sevgi kalpte
Benzer´eve olmuş harabe
Sevgisiz insan meyvesiz ağaçtır
Kuru bir ot dikenli bir daldır
yazar şair Beşir demir lafıdır
Yazıyor seviyor aleni ayandır
bremen iskenderun
mardin kayatepe
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)