Sev (il) mek Şiiri - İsmail Akdağ

Seni sevmek dünyayı sevmektir, yaşamayı
Çırılçıplak yanmaktır ateşler içinde,
Kana kan su içmektir
Bir pınardan seni sevmek.
Seni sevmek özüne dönmektir,
Hayatı anlamaya çalışmak.
Acılarına ağlamaktır,
Yardan armağan acılara.
Seni sevmek şair olmaktır,
Zamanlı zamansız yazmaktır sana dair.
Yara bere içinde bir yürek taşımaktır,
Seni sevmek.
Hayatın öznesini bulmaktır,
Günahlarına ağlamak,
Yerli yersiz kapıldığım seveme günahlarına,
Havayı solumaktır,
Yaşamı anlamaya çalışmak.
Bir coşkuya ortak olmak,
Bir acıya ürpermektir seni sevmek.
Birin sırrını çözmek,
Sıfırı tüketmektir belki de.
Bir melodiyi duyarken,
Yerken, içerken, ya da yürürken
Gözyaşı dökebilmektir seni sevmek.
Yüreği avucunda gezebilmeyi göze almaktır,
Bildik korkuları taşımak,
Ürpermek,
Yaşamın ta kendisidir seni sevmek.
Anlamaktır tüm kitapları,
Filozofları, düşünürleri,
Öznesi yüklemi sen olan cümleler kurmaktır.
Görmektir tüm güzellikleri,
Çiçeği, börtü böceği, tabiatı sevmektir.
Yunus olup ummana dalmak,
Musa olup yarmaktır kızıldenizi.
Hallac-ı Mansur olup ateşlere atılmaktır seni sevmek.
Pir Sulatan olup isyan etmektir zulme,
Hüseyin olup susuz ölmektir kerbela çölünde,
Ölüme gözünü kırpmadan atılmak,
Allaha inanmaktır seni sevmek..