Sev Diyordu Annem Şiiri - Nazan Öz

Suskunluğu içime hapsetmiş bir çocuktum ben
Yalnızlığımla oyunlar oynar, yaralarımla ağlardım ben
Gözlerim ayna gibi karşımdaki oluyordu sanki
Acılarımı paylaşamıyordum,oyunlarımı da öyle
Yüreğin katılaşmış diyordu annem
Bir canın olduğunu hissetmen için,
SEV DİYORDU ANNEM.

Gülüşlerin aydınlatır istersen dünyayı
Gamzelerine gömülür kederlerin
Yalnızlığı unutur yüreğin ve bal gözlerin
Hisset sevgiyi yor kendini,yor hislerini
İnsanı sev,dünyayı,güneşi...
Sana uzanan bir eli
Tutamasanda gönülden
SEV DİYORDU ANNEM.
Kayboluyorsan da özgürken
Özgür ol diyordu ANNEM
Elbet bulursun kendini acı çekerken
Acı çekerken başlarsın büyümeye
Sevgi ne zaman büyüyen yüreğini kucaklarsa
İşte ozaman onu hiç bırakma diyordu ANNEM.