SEV Diye Şiiri - Ramazan Kılıç

Şu zalimler ne kör imiş sağırmış,
İnsan kilim ilmek ilmek eğirmiş,
Sarmaşıklar kuru dallar çevirmiş,
Gönül vermiş birbirini sev diye.

Kötülere siper etmiş babayı,
Meleklerden melek yapmış anayı,
Göğü yorgan döşek koca dünyayı,
Dört duvarı huzur etmiş ev diye.

İnsanları birbirine bağlamış,
Kullar gurbet hasret ile ağlamış,
Hak yolunda âlim coşup çağlamış,
Yaradanı, yarattığın öv diye.

Ömürler yaşanır boşa geçerse,
Zıkkım yenir kullar hicran içerse,
Zalimlik yerleşip mazlum göçerse,
Yurt mu kalır ne kasaba, köy diye?

İnsan dostu düşmanını bilmez mi?
Birbirinin göz yaşını silmez mi?
Bir hak var sa dilim dilim dilmez mi?
Merhametler dile gelsin sev diye...

15 06 2013