Yangın karanlığının içindeki darağacında sev dedi yüreğim.
İsanın çivili elleriyle koparıp yedir yasak elmayı kadınına.
Zümrüt bir sevdayla koptu yüreğim, sensizliğin ortasından...sana...
Ölüm değil iğneyle kazmak mezarımı, malum ya içinde sende olacaksın.
Uçurumun kenarındaki son nefesime, çakal ulumaları arasında karışıyor sesin.
Çiğ soğukları gibi ısıtıyorsun içimi sensizliğin belası gecelerde.
İçli bir kemanın tınısıyla kayıyor gökteki son kuyruklu yıldız.
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta